Ég eins og fleiri Íslendingar á mér þá ósk heitasta að ábyrg áhöfn fáist á þjóðarskútuna sem fyrst. Því hef ég þetta til málanna leggja.

Stöðugleiki er það orð sem oftast var notað um mikilvægasta verkefni nýrrar ríkisstjórnar. Mér sýnist á öllu að flestir séu sammála um að komast hjá því að einstaka áhafnarmeðlimir taki stjórn og sigli skútunni í strand á kjörtímabilinu. Trúlega þarf því að sigla skútunni í var til að byrja með til að áhöfnin geti ná utan um verkefnið og nýtt orkuna í að merkja inn raunhæfa áningarstaði og svo að plotta siglingarleiðina.

Í snarpri kosningabaráttu nýafstaðinna þingkosningar sýndist mér flestir flokkar vera með sömu mál í stefnuskrám sínum. Mér varð því oft hugsað til þess að þetta væri orðið eins og í sveitarstjórnarmálunum. Vissulega var mismunandi orðalag viðhaft, en lokatakmarkið var í meginatriðum það sama.  

Mosfellsbæjarmódelið - pólitísk nýsköpun

Árið 2006 var farin ný leið í samstarfi stjórnmálaflokka í bæjstjórn Mosfellsbæjar þegar nýr meirihluti var myndaður með einum fulltrúa VG og þremur fulltrúum sjálfstæðismanna. Þetta módel var einstakt á þessum tíma og náði hugur margra ekki utan um þetta nýja konsept. Ég man vel að þáverandi oddviti VG, Karl Tómasson þurfti að standa af sér mótbyr fyrir þessa djörfu ákvörðun flokksins. Mörgum á hægri væng stjórnmálanna þótti þetta líka tómt rugl og töldu slíkt samstarf dæmt til að mistakast.

Í Mosfellsbæ hefur samstarf flokkanna einkennst af trausti og samhug. Má geta þess að þegar Sjálfstæðisflokkurinn fékk meirihlutakosningu fjórum árum síðar var áfram óskað eftir samstarfi við VG. Þessir flokkar starfa enn saman í bæjarstjórn Mosfellsbæjar og er ég sannfærð um að þetta pólitíska nýsköpunarskref hafi verið bæjarbúum og samfélaginu til heilla.

Mosfellsbær er sveitarfélag í hröðum uppvexti og því segir sig sjálft að á þessum árum hefur oft þurft að ná þverpólitískri samstöðu um leiðir varðandi stór verkefni. Að mínu mati er ákveðinn kostur fólginn í því að hafa ólík grunnstef í stefnum samstarfsflokka. Slíkt samtal skilar ef eitthvað er betur ígrunduðum niðurstöðum. Það má vel vera að einhverjum þyki þetta barnaleg einföldun á mjög svo flóknu pólitísku fyrirbæri, en sannleikurinn er sá að mestu máli skrifta þeir sem eiga samtalið á hverjum tíma.

Ég skora á Vinstri græn, Sjálfstæðismenn og Framsókn að taka höndum saman í anda þess sem starfað hefur verið eftir í Mosfellsbænum. Nýtið kraftana til góðra verka þjóðinni til heilla. Rissið leiðina og náið samstöðu um helstu áningarstaði næstu fjögurra ára. Eftir allt þá snýst þetta um fólk. Reynsla mín og persónuleg kynni af fólki í þessum hópum segir mér að þetta er vel mögulegt!

Ég verð að trúa ykkur fyrir því að það tekur á að vinna í ME málunum. Ekki bara af því að ég er ekki eins kraftmikil og ég var heldur fyrir þær sakir að maður heyrir sögur af lífi fólks sem hefur verið veikt árum og áratugum saman. Það sem er sorglegast í öllu þessu er að mjög lengi og kannski enn eru til staðar gömul míta um að þessi alvarlegi sjúkdómur sé hugarburður. 

Ég varð óskaplega reið þegar ég las frásögn af viðtali sem tekið var breskan vísindamann í sálfræði sem gerði rannsókn á faröldrum í tveimur skólum (Sagan öll: The Two Mass Hysteria School Epidemics bls 12, slóð neðst í grein). 

Þessir faraldrar gengu um 1970 í Bretlandi og komst doktorsefnið á þeim tíma McEvedy að þeirri ótrúlegu niðurstöðu að þetta hafi verið hóphysteria (epidemic hysteria) og það án þess að tala við einn einasta sjúkling eða einu sinni að hafa fyrir því að mæta á staðinn. 

Þegar hann var spurður að því í viðtali sem kanadíski læknirinn Byron Hyde tók árið 1988, hvað honum hafi gengið til sagði hann að þetta hafi verið honum létt doktorsgráða og var ekki einu sinni með móral yfir því að hafa unnið rannsóknina svona! 

Ég reyndar næ því ekki sem vísindamaður sjálf að þetta hafi viðgengist og leiðbeinendur og prófdómarar hafi ekki sett út á slík vinnubrögð. 

Svona var þessi kafli viðtalsins frá 1988 sem ég vísa í:

I asked Dr. McEvedy did he have any records concerning the two schools he had reputedly visited? He said he did not.

"Why had he written up the Free Hospital epidemics as hysteria without any careful exploration of the basis of his thesis? I asked. His reply was devastating. He said, "It was an easy PhD, why not." 

I hoped that he had changed his mind about the hysterical basis of Myalgic Encephalomyelitis and asked him whether he was still of the same impression.

"Of course”, he said, “they were just a group of hysterical people."I asked Dr McEvedy why he did his PhD on the Royal Free, he replied: "It was an easy PhD. Why not?"

Hér er slóð inn á frásögn Barons Hyde, sem hann flutti á ráðstefnu í London árið 2006.

Þegar maður les svona frásagnir þá sér maður hvað aðilar eins og Dr. McEvedy hafa valdið miklum skaða og hvað það hefur haft alvarleg áhrif á framgang mála og rannsóknir á þessu sviði. Það er ekki eins og það sé ekki nóg að fólk sé alvarlega veikt svo ekki bætis við að þeir sem greina trúi þeim.

Í stuttu máli er sem sé enn þann dag í dag árið 2017 verið að greina ME sjúklinga með hysteriu líkt og ME sjúklingurinn Jean Brea sagði frá í frábærum TED fyrirlestri árið 2016 og þið getið séð hér.