Krikaskóli í Mosfellsbæ - nýtt skólastig

Frá því í júní hefur dómnefnd sem ég veitti formennsku unnið að því hörðum höndum ásamt ráðgjöfum nefndarinnar að velja hugmyndafræði og skólahúsnæði fyrir Krikaskóla í Mosfellsbæ. Krikahverfi er nýtt hverfi í uppbyggingu, staðsett í djúpum krika sem gengur inn í Lágafellið, lagað að náttúrulegum aðstæðum við rætur fellsins, en jafnframt örskammt frá miðbæ Mosfellsbæjar.  Krikaskóli verður lítill 200 barna skóli fyrir börn frá eins árs til 9 ára. Þetta verður því skóli fyrir níu árganga, leik- og grunnskólanemendur auk sem verða þar ásamt litlum eins til tveggja ára gormum sem verða í smábarnabekk Krikaskóla.

3. desember sl. valdi dómnefndin sigurtillöguna  og varð tillagan Bræðingur hlutskörpust. Höfundar tillögunar eru Einrúm, Arkiteó, Suðaustanátta, VSB, Helgi Grímsson, Andri Snær Magnason og Sigrún Sigurðardóttir.

Í umsögn dómnefndar stendur meðal annars:

"Skólastefnan er kenningarlega vel undirbyggð og setur skóla og einstaklinga í eftirtektarvert samhengi við nærsamfélag og samfélagið yfirleitt, með skírskotun til veruleika nútíðar og framtíðar og áherslu á að litlar pollagallamanneskjur í litlum skóla geta breytt heimsmynd mannanna, ef umgjörðin býður upp á það."

"Hugmyndir um að skólinn fléttist við landslagið og að byggingin vaxi upp úr landinu, eins og tré á sléttu, og myndi skjólgóða laut um leiksvæði barnanna er sérstaklega barnvæn og námshvetjandi umgjörð fyrir útivist og útinámi.

Tillagan þykir vel til þess fallin að gera Krikaskóla einstakan í sinni röð, bæði skólastefna og speglun hennar í skólahúsi og lóð."

Valferlið var þannig að í apríl var auglýst eftir áhugasömum aðilum til að taka þátt í lokuðu útboði.  Slík samkeppni var nýjung því auglýst var eftir blönduðu teymi fagfólks úr ólíkum áttum og það beðið að leggja fram sameiginlega tillögur um annars vegar hugmyndafræði skólans og hins vegar hönnun byggingar í samræmi við hugmyndafræðina og rúmast innan skólastefnu Mosfellsbæjar. Í  hópnum skyldu vera skóla-, uppeldis- og kennsluráðgjafi, arkitekt, verkfræðiráðgjafar og landslagsarkitekt. Er þetta fyrsta dæmi þess hérlendis að hópur sem er svona samsettur komi að uppbyggingu skóla frá grunni.

Þetta hefur verið langt og strangt en afskaplega skemmtilegt ferli. 10 hópar skiluðu inn tillögum og völdum við fjóra ráðgjafahópa áfram og var þeim gefinn kostur á að taka þátt í síðari stigum verkefnisins. Við hittum hópana í tvígang á ferlinu í ágúst og september og lauk ferlinu síðan á mánudaginn og var Bræðingurinn var valin úr hópunum.  

Ýmsar nýjungar verða í Krikaskóla og verður þjónustan aukin við foreldra ungra grunnskólabarna. Skólinn verður samfelldur yfir daginn líkt og í leikskólum, þar sem leikur, kennsla, frístundastarf og skóladagvist barna verður samþætt, með því að gefa leiknum meira svigrúm megi varðveita æskuna betur.

Fljótlega verður auglýst eftir skólastjórnanda fyrir Krikaskóla og mun hann vinna áfram með Mosfellsbæ og ráðgjöfum Bræðings að uppbyggingu skólastarfs í Krikanum. Hefst skólastarfið árið 2008 í bráðabirgðahúsnæði til að byrja með, en ráðgert er að skólinn verði kominn í nýtt húsnæði Krikaskóla í upphafi skólaárs 2009 til 2010.

Ég er að fara að upplýsa Sjálfstæðismenn í Mosfellsbæ um málið í fyrramálið og mátti því til með að setja inn nokkrar línur um Krikaskóla þrátt fyrir próflotu og ritgerðasmíð og stafarugl sem ég virðist ekki sjá þessa dagana, en ég veit að þið fyrirgefið mér það.

Ég fékk myndina sem ég setti við fréttina frá Steffan verkefnisstjóra Bræðings, en hér er hægt að sjá fleiri myndir af okkar glæsilega Krikaskóla sem birtar eru á heimasíðu Arkiteo arkitekta.

Siðfræðiritgerð - Virkjanaframkvæmdir í sveitinn hennar ömmu II

Hér er annar biti út ritgerðinni sem ég skrifaði um ömmu mína og Skeiðsfossvirkjun.

Það hafði margt breyst í Haganesvík í Fljótum á þeim árum sem liðin voru frá því að amma mín Herdís Þorsteinsdóttir fæddist þar 30. ágúst 1893. Þegar hún fæddist voru konur ekki með kosningarétt, en hún lifði það að kjósa, fara í skóla, læra fatasaum og vinna fyrir sér sem sýsluskrifari. Hún hefur verið einstök hún amma mín, hún fór um allar trissur og tók myndir. Hún tók margar myndir úti í náttúrunni og naut þess ríða út á hestinum sínum Molda, um sveitina sína, sem hún þekkti svo vel og unni. Þegar hún fæddist bjuggu nærri allir í torfbæjum og þá voru engir togarar, en sá fyrsti kom svo til landsins árið sem hún fermdist. Ekki óraði hana fyrir því á þeirri stundu að báðir synir hennar yrðu sjómenn, stýrimenn og skipstjórar og frumburður hennar Þorsteinn færi fyrir borð og drukknaði í vondu veðri á togara úti á sjó hálfri öld síðar. Það var um áratug eftir að búið var að virkja Skeiðsfoss og afi Jóhann Pétur byggði veitingaskálann í Haganesvík. En náttúran gefur og náttúran tekur og amma vissi það.

Hver skyldu viðhorf landsmanna annars hafa verið gagnvart virkjanaframkvæmdunum við Skeiðsfoss í Fljótunum á þessum tíma? Þeirra heimamanna sem unnu að því árum saman að virkjunin yrði að veruleika. Þeirra sem byggðu virkjunina. Þeirra sem seldu landið sitt undir lónið og svo þeirra íbúa og verksmiðjueigenda sem notuðu raforkuna. Ætli aðrir Íslendingar hafi vitað af þessari framkvæmd. Skyldu viðhorf allra hafa verið mannhverf eða getur verið að einhverjum hafi þótt náttúran sjálf hafi eitthvert gildi í sjálfri sér, alveg óháð hagsmunum mannanna. Ætli fólk ekki velt náttúrunni fyrir sér yfir höfuð nema í þeim tilgangi að hægt væri að virkja landsvæðið? Ég tel víst viðhorf þessa fólks til náttúrunnar hafi verið jafn misjöfn og mennirnir voru margir og ekki ólíklegt að fólk hafi greint á um í einhverju atriðum í þessum samskiptum manns og náttúru við virkjunarframkvæmdirnar við Skeiðsfoss.

 

Hvernig haldið þið að viðhorf fólks hafi verið til þessa?