Haganesvíkin mín

Ammi namm hákarl og vona ég svo sannarlega að ég fái hákarlsbita hjá pabba næst þegar ég kem heim á Sigló, eða hákarlsstöppu sem væri enn betra. Pabbi verkar enn hákarl og er að mínu mati sá BESTI í bransanum og gerir líka heimsins bestu hákarlsstöppu.

Ég hef nú ekki svo sjaldan veitt og leikið mér á þessari bryggju í Haganesvíkinni, sem er alveg við Vík, þar sem pabbi minn ólst upp. Haganesvíkin iðaði af lífi þegar ég var krakki og var þá starfandi Kaupfélag og bensínsjoppa sem seldi krónulakkrís og gengum við krakkarnir oft af Borginni til að kaupa okkur kók og nammi. Í Haganesi var símstöð og fórum við stundum þangað að hringja. Í Haganesvíkinni var einnig sláturhús ef ég man rétt eða í það minnsta frystigeymsla fyrir kjöt. En í dag er þó enn útgerð, en alltaf samt jafn gaman að koma þangað og þess ekki langt að bíða að ég komist þangað.

 

Fimm hákarlar á einni lóð