þegar ég bruddi klaka

Ég man þegar ég var ólétt þá bruddi ég klaka af áfergju og var eins og grjótkvörn... Það var alveg frábært að koma á Vertshúsið til tengdamömmu, en hún átti klakavél. Mikið rosalega var ég fegin eftir á að fékk ekki æði fyrir súkkulaði eða rjómaís. 

Skrýtnar kenndir á meðgöngu

Athugasemdir

[Ásdís Ásgeirsdóttir (IP-tala skráð) 28.4.2008 kl. 21:05]

En fyndið! Ég bruddi líka klaka eins og óð manneskja á meðgöngu. Bar heim úr Nóatúni heilu pokana af ísmolum ... og eitt sinn fór ég í lúgusjoppu, keypti poka og bað manninn um glas af vatni með.... svo seildist ég í pokann sem lá á gólfinu í bílnum og bruddi og bruddi..Daginn eftir að drengurinn fæddist stakk ég uppí mig klaka og bruddi, og fékk þetta ægilega tannakul..... þar með var það búið! hehe...

[Sólveig Þóra Jónsdóttir, 28.4.2008 kl. 21:12]

Ég var svona líka. Seinna var mér sagt að það stafaði af blóðleysi (járnleysi)

[Barbara Ósk (IP-tala skráð) 28.4.2008 kl. 21:57]

Já.. Ég gerði þetta líka bruddi og bruddi ísklaka! og sniðugt..(eða ekki) ég var einmitt mjög járnlítil.... oftar en ekki undir 100...

KV. Barbara (ókunnug)

[R.S. (IP-tala skráð) 28.4.2008 kl. 23:33]

Ókunnug hér á þessum slóðum, en verð að koma minni reynslu á framfæri. Á 3 börn og var líka alveg snaróð í ísmola, allar meðgöngurnar. Ég bruddi ís alla daga og ef ég ekki átti ís fór ég á veitingarhús bæjarins og keypti nokkra plastpoka af ís. Lagði líf og limi í hættu í alls kyns veðrum, en ef veður var of slæmt át ég snjóinn. Á síðustu meðgöngunni var ég líka alveg óð í að komast í að finna lyktina úr uppþvottavélinni þegar hún var nýbúin að þvo..... bara bilun

Get alveg trúað þessari skýringu með blóðleysið, var alltaf frekar tæp á því.

[Dagbjört... (IP-tala skráð) 28.4.2008 kl. 23:44]

Rakst á þetta blogg út frá fréttinni ;) Ég var nákvæmlega svona á minni meðgöngu, hér voru sko nokkur klakabox fyllt hvern einasta dag, fór með klaka í nesti ef ég þurfti að skreppa eitthvað og allir sem ég heimsótti urðu að gjöra svo vel að eiga nóg af klökum í frystinum! Ótrúlega skrýtin tilfinning að vera með svona rosalega löngun í eitthvað.. alveg stanslaust! Eins og Ásdís segir hér að ofan ætlaði ég að gæða mér á klaka rétt eftir að sonur minn fæddist og lenti í þessu svakalega tannakuli - og hef ekki fundið fyrir klakalönguninni síðan! Enginn í kringum mig hafði heyrt um svona klakagræðgi á meðgöngu fyrr en ég var einmitt mjög lág í járni, áhugavert að lesa þá útskýringu :)

[Regína (IP-tala skráð) 29.4.2008 kl. 19:54]

Mjög skondið... sit hér komin tæpar 39 vikur bryðjandi ísmolana eins og óð meðan ég kíki á bloggið  Hafði einmitt orð á því við vinkonurnar í hádeginu að ég myndi nú sennilega renna við í búðinni þar sem "bestu" klakarnir fást á leiðinni uppá fæðingadeild þegar þar að kemur... sé mig í anda bryðja  mig í gegnum hríðarnar

[Gísli Sigurðsson, 29.4.2008 kl. 21:48]

Ég þekkti   konu mjög náið þegar hún gekk með okkar fyrsta barn fyrir rúmlega 30 árum. Þá var enginn dagur í lagi ef hún náði ekki að sporðrenna eins og einum grænum frostpinna.

[Herdís Sigurjónsdóttir, 29.4.2008 kl. 23:55]

Gangi þér vel Regína ....... það er eins víst að þetta hverfi um leið og litli gull (ís) molinn er kominn í heiminn, svo njóttu kikksins.

ÉG var rosalega heppin á síðustu meðgöngunni, því þá átti ég ísskáp með klakavél  og stutt að fara til að ná sér í sjónvarpssnakk. Það er skondið að sjá ykkur öll hér, ég hélt alltaf að ég væri sú eina.

[Herdís Sigurjónsdóttir, 29.4.2008 kl. 23:57]

já grænu frostpinnarnir voru góðir og líka harði ananasklakinn (það var hægt að taka frostbita) en stórir kaldir klakar voru lang bestir he he