Gleðilegt sumar

Sumardagurinn fyrsti er bjartur og fagur í Mosfellsbænum og munu þúsundir Íslendinga gleðjast um land allt. Það var ekkert sérlega sumarlegt í gær þegar jólasnjórinn lét loksins sjá sig. Vetur og sumar fraus þó saman í nótt sem veit á gott sumar og í dag skín sólin.

I dag verður Kristján Gabríel Sigurjónsson systursonarsonur minn fermdur á Akureyri. Það er súrt að geta ekki verið og samglaðst með þeim eins og stefnan var, en sumu ræður maður ekki. Það var mikill og stór titill sem ég hlaut þegar hann fæddist, ömmusystir. Titill sem ég ber með stolti og hafa bæst við fleiri gullmolar í ömmusysturhópinn frá því að Kristján Gabríel fæddist.

Hér í Mosfellsbæ verður margt hægt að gera sér til skemmtunar á þessu fyrsta sumardegi.

Klukkan 12. 30 verður skrifað undir friðlýsingu Álafoss og Tungufoss við hátíðlega athöfn í Álafosskvos
á Degi umhverfisins þann 25. apríl. Gleðst ég sérlega yfir þessu skrefi í sem felur í sér friðlýsingu fossanna og nærumhverfis alls 2,8 hektarar að stærð. Undirritunin fer fram neðan við Álafoss í Varmá og verður boðið upp á kaffi og meðlæti að undirritun lokinni. Hvet ég Mosfellinga til að mæta og fagna þessum viðburði á degi umhverfissins sem nú ber upp á sumardaginn fyrsta. Eftir athöfnina verður farið í fræðslugöngu um Álafosskvos í umsjón Sögufélags Kjalarnesþings.

Klukkan 13.00 fer skrúðganga frá Miðbæjartorginu að Lágafellsskóla undir stjórn Skátanna og heldur fjörið áfram á svæðinu við Lágafellsskóla, skátatívolí, kaffisala og flóamarkaður svo eitthvað sé nefnt og stendur fjörið til kl 16.

Klukkan 16-18. Mikið er um að vera í kosningamálunum þegar 2 dagar eru til kosninga og ætla sjálfstæðismenn SV kjördæmi að standa fyrir sumarfjöri um allt kjördæmið. Sjálfstæðismenn í Mosfellsbæ verða við Kjarna frá kl.16-18 og mæltir Ingó veðurguð kl. 16.30 til að taka lagið.

Það er gaman að rifja upp sumardagana fyrstu. Snjókoma, rigning og sól. Einn er sérlega minnisstæður því það var algjör bongó blíða , held það hafi verið árið 2005. Við vorum úti á palli að sóla okkur með sumarkaffið og Sædís Erla skottaðist um á litla sparkbílnum á sumarkjólnum. Sturla og Róbert vinur hans fengu sér 3x expressó, sem hefði verið allt í lagi ef þeir hefðu verið kaffidrykkjumenn, en ég held að þeir hafi verið ca. 10 ára. Óhætt að segja að augu þeirra hafi galopnast, af koffíninntöku.

Njótið dagsins öll sem eitt og gleðilegt sumar 

Börn og hamfarir - hvað getum við lært af Japan? - Children and disasters - what can we learn from Japans?

 

English below

Þann 11. mars sl. voru tvö ár liðin frá hinum miklu hamförum í Japan, þar sem tæplega 20 þúsund manns fórust. Til að minnast þessa býður Stofnun Sæmundar fróða til fyrirlestrar Herdísar Sigurjónsdóttur MSc:

Börn og hamfarir - hvað getum við lært af Japan?

Herdís er í samstarfi við Iwate háskóla í Japan og hefur farið þangað tvisvar eftir hamfarirnar til að kynna sér afleiðingar þeirra. Herdís starfar nú að þessum málaflokki hjá VSÓ ráðgjöf jafnframt doktorsnámi við Háskóla Íslands.

Fyrirlesturinn verður haldinn fimmtudaginn 21. mars 2013 kl 12 - 13 í stofu 101 í Odda, Háskóla Íslands.

Allir eru velkomnir.

Fundarstjóri Dr. Guðrún Pétursdóttir

http://www.hi.is/vidburdir/born_og_hamfarir

Children and Disasters - What can we learn from Japan?

Two years after Japans 9,0 earthquake and the massive tsunami; where nearly twenty thousand pepople lost their lives the disaster is still in the worlds memory. Institute for Sustainable Development at University of Iceland offers a lecture.

Children and Disasters - What can we learn from Japan?

Herdis Sigurjónsdóttir MSc.

Herdís is cooperating with Iwate University in Japan and has been there twice after
the disaster. Herdís is working on disaster matters at VSO Consulting and is also a Ph.D. student at the University of Iceland.

The lecture will be held on Thursday 21 March 2013 at 12-13 in room 101 at the Point, the University of Iceland.

Everyone is welcome.
 

Ef ég bara ætti galdravönd

Er að reyna að átta mig á einu í okkar ágæta samfélagi og vafraði um á netinu áðan og skoðaði umræðuna  ...

1. Fólkið í landinu vill lausnir vegna skuldavanda, enda sjá margir ekki til himins á meðan aðrir sem skulduðu hundruð milljóna eða milljarða hafa fengið niðurfellingu. Ég líka, enda óþolandi ástand og var þetta eitt fyrirferðamesta umræðuefnið á landsfundi okkar sjálfstæðismanna, þrátt fyrir að fjölmiðlar og aðrir flokkar vilji draga annað fram. Við verðum að bjóða upp á raunhæfar lausnir fyrir fólkið í landinu. Okkur sem erum ekki enn farin og reyna að fá þá sem hafa flúið ástandið heim aftur.
2. Fólk er reitt yfir ICESAVE, já ég líka enda mætti ég á Bessastaði með rauð blys og hvatti Ólaf til að skrifa ekki undir sem gekk eftir. Þetta var líka það sem gerðist eftir að við, fólkið í landinu mótmæltum.
3. Ég vil framkvæmdir til að ná inn tekjum í þjóðarbúið í stað þess að hækka skatta. Ekki svo áberandi í umræðunni sem er merkilegt því atvinnuleysi er mikið. Ég veit ekki með ykkur, en ég er orðin leið á því að fólki sem er upp fyrir haus í skuldum þurfi að greiða 5-7 þúsund af 10 000 krónunum sem það vinnur sér inn aukalega til að ná endum saman í skatt. Algjörlega óþolandi stefna sem er líka bara fiff í ríkisáætlunum og gengur aldrei eftir, því við fólkið í landinu erum ekki asnar!!
4. Ég vil líka að ríkið hætti að belgja sig út leyfi einkaaðilum og öðrum að gera það sem þeir sérhæfa sig í. Alls ekki svo áberandi í umræðunni sem er líka merkilegt, ég tek þó kannski bara svona vel eftir þessu þar sem ég er að nema opinbera stjórnsýslu og er búin að skoða mörg dæmi á liðnum árum í tengslum við það. 
5. Ég vil lægri skatta eins og fram kom í 3.

Niðurstaðan er: ef ég bara ætti galdravönd ... hipp, hipp, hipp barbabrella!!!

2 ár frá hamförunum í Japan - 2 years from the triple disaster in Japan

English below

Í dag eru tvö ár frá hamförunum í Japan þar sem um 20.000 manns fórst. Það er enn langt í land þar hvað endurreisn varðar, en þó er mikilvægt að gleðjast yfir hverju skrefi fram á við.

Það var algjörlega ógleymanlegt að fara á námskeið KIZUNA hjá Iwate háskóla í Japan í fyrra, sem haldið var um hamfarirnar 11. mars 2011.  Að fá tækifæri til að fara um svæðið, hitta íbúa, fulltrúa ríkis og sveitarfélaga og almannavarna. Að fara í bæinn Rikunzekarta var eitthvað sem ég mun aldrei gleyma. (Blogg frá 2011: Rikuzentakata í Japan 51 viku eftir hamfarirnar 11. mars 2011). Að hlusta á frásögn, ræða við og fara um bæinn með Takemi Vada sem missti bæinn sinn, foreldra og rætur þegar bærinn þurrkaðist út í orðsins fyllstu merkingu. Þetta var eitthvað sem enginn átti von á að gæti gerst. Blogg frá 2011 um frásögn Takemi Vada: Það kom flóðbylgja, bærinn þinn Rikuzentakata er horfinn og Það kom flóðbylgja, bærinn þinn Rikuzentakata er horfinn - seinni hluti). Eins snart mig djúpt að fara í grunnskóla og skólasel þar sem við hittum börn sem stunduðu nám sitt í bráðabirgðaskólum og höfðu ekki átt eins bjarta daga og margir jafnaldrar þeirra frá hamförunum ári áður. 

Hér má heyra viðtal sem tekið var við mig á Rás 2 í fyrra, um námskeiðið og upplifun mína.

Þegar ég fór til Iwate háskóla í febrúar sl. fór ég ekki um hamfarasvæðið aftur, enda hefur ekki mikið breyst og lítil uppbygging hafin. Ég fór á fund í verkfræðideildinni þar sem ég fékk nýjustu upplýsingar á því sem verið er að gera og fékk að upplifa jarðskjálfta, kannski til að undirstika mikilvægi þessa málaflokks. Það er þó búið að hreinsa betur á svæðunum, en þegar ég kom voru mikil vandamál varðandi úrgangsmál sem búið er að leysa. Verið er að vinna að gerð áhættumats og neyðaráætlana með sveitarfélögunum, en vandamálin sem m.a. er verið að fast við er að samfélögin eru svo "öldruð". Meðalaldur íbúa er hár, sem gerir það erfiðara að treysta á aðstoð nágranna við rýmingar.

Frá því að ég fór til Japans í fyrra hef ég verið með hugann mikið á svæðinu og hef fylgst með þeim skrefunum sem tekin hafa verið og hef dáðst að æðruleysinu og dugnaði Japana.  Þann 11. mars 2011 kom "svartur svanur" til Japans, eða hamfarir af þeirri stærðargráðu sem ekki er hægt að búa sig undir.
Kerfið þeirra virkaði svo langt sem það náði, en fyrir okkur sem ekki vorum á staðnum er ekki hægt að ímynda sér hvernig þetta í raun var. Því er dýrmætt að hafa myndir og upptökur sem sýna og minna á hvers náttúran er megnug.

Í dag minnist ég þeirra sem fórust og þeirra sem enn eiga um sárt að binda og sendi ættingjum þeirra og vinum, og Japönum öllum mínar dýpstu samúðarkveðjur.

The triple disaster in Japan

2 years from the triple disaster in Japan today. .

It was unforgettable to go to Japan last year, KIZUNA (human bond), courses at the Iwate University, on the 11^th March disaster in 2011. To have the opportunity see the disaster area, meet the people, representatives of state and local authorities and civil protection. The visit to Rikuzentakata was something I will never forget. Listen to the story, talk to, and go around town with Takemi Vada who lost her parents, relatives and friends, town and roots when the town was wiped out, in the true sense. This is something no one expected that might happen.

When I went to Iwate University again last month I didn’t go to the disaster area again. I went to a meeting in the engineering department, where I got the latest information on what is being done and got to experience an earthquake, perhaps to underscore the importance of this topic. Many municipalities are in the process of risk assessment and emergency plans, but part of the task is the fact that the communities have "aged". The average age of the population is high, making it harder to rely on the help of neighbors in evacuation.

Since I went to Japan last year, I have been following the steps that have been taken and I admire how the Japanese handled this big disaster in so many ways. On the 11^th of March 2011 the "black swan" hit Japan, a natural disaster of the magnitude that cannot be prepared for. But still their system worked. For us who were not on site it is valuable to have photos and videos that help us to remember the true power of nature.

Today I light a candle for those who died and have not yet been found, and all that still suffer because of the disaster.

Árið 2012 - annáll fjölskyldunnar í Rituhöfða 4 í Mosfellsbæ

Þessi annáll er skrifaður þegar daginn var farið að lengja aftur, í Mosfellsbænum að þessu sinni, en ekki á Siglufirði eins og mörg undanfarin jól þar sem amma á Sigló er í Ameríku og Lady í góðu yfirlæti hér hjá okkur í Rituhöfðanum.  Skrifin voru í erfiðara lagi þetta árið þar sem bloggskrif voru dræm og myndatökur í lágmarki og verður sko tekið á því á nýja árinu.

Árið 2012 var viðburðarríkt líkt og fyrri ár hjá Rituhöfðafjölskylduni og skiptust á skin og skúrir.

Árið var okkur fjölskyldunni erfitt því litli engillinn okkar og gullmolinn sem ritað var um í síðasta annál Gabríel Reynir sonur Ragga Freys og Söndru dó 21. júní, aðeins eins og hálfs árs. Ekki fannst nein skýring á andlátinu, en hefur honum eflaust verið ætlað stórt hlutverk á öðrum stað litla karlinum okkar.

Rapport af Rituhöfðafjölskyldunni

Elli vinnur hjá Verkfræðistofunni Eflu og var mikið að vinna í álverinu á Reyðarfirði þetta árið. Ál er orðið Ella mál því hann er nú kominn í verkefni í álverinu á Grundartanga sem einnig eru að stækka spennuvirkin eins og í hinu álverinu. Auk álverastækkunum sinnir hann öðrum verkefnum bæði hér heima og í Noregi.

Elli hjólar daglega í vinnuna og er heldur lukkulegur með nýja samgöngustíginn meðfram Vesturlandsveginum og hefur hann farið í marga laaaaaaaanga hjólatúra, enda karlinn kominn á alvöru reiðhjól og m.a. að Ingólfsfjalli með Eflu og gengu þau svo yfir fjallið þegar að var komið. Hann tók þátt í sjötindahlaupinu í Mosfellsbæ og gekk á flest öll fjöll í nágrenni Reyðarfjarðar þegar hann var að vinna þar og hjólaði sem brjálaður væri um austfirska þjóðvegi.

Hann tók frí í Kiwanis fyrri part ársins vegna fjarvinnu, en kom til baka í haust og er líka farinn að sprikla aftur með UMFUS strákunum.

Elli tryggði fjölskyldunni jólarjúpur sem fyrr og voru þær skotnar víðsvegar um landið og gengu veiðitúrarnir mis vel. Fóru þeir Fjeldstedbræður m.a. Norður í land, nánar tiltekið í landi Mela og eftir langan dag, mikið frost og vont veður fékkst eitt kvikindi og heldur mamman að það hafi verið sú sem var svo vel skotin að hún endaði sem sósusoð. Aðrar voru skotnar á Austurlandi og bragðaðist jólamaturinn vel.

Herdís hóf árið í námsleyfi frá VSÓ Ráðgjöf og var ætlunin að nýta tímann vel til  doktorsritgerðarsmíða, en áfram var unnið að rannsóknarverkefnum og var eitt þeirra Umferð á hættu og neyðattímum sem var kynnt á ráðstefnu Vegagerðarinnar í haust og fékk það einnig umfjöllun í fjölmiðlum sem var ánægjulegt. Um verkefnið. Kynning á verkefninu. Áfram verður haldið með verkefnið á nýja árinu.

Doktorsnámið hefur sóst heldur seint að mati þeirrar óþolinmóðu þrátt fyrir námsleyfið. Tók Rituhöfðamamman því þá stóri ákvörðun að hætta í bæjarstjórn  um áramótin, eftir fjórtán og hálfs árs setu. Enn er stefnt að því að ljúka doktorsnámi árið 2014, eða í það minnsta fyrir fimmtugt, sem gefur örlítið rýmri tíma.

Hamfaradísin sótti um að komast á hamfaranámskeið til Iwate háskóla í Japan um þær miklu hamfarir sem urðu þar í landi í mars árið 2011, þar sem um 20.000 manns lést eftir jarðskjálfta og flóðbylgjur. Var hún var valin úr hópi umsækjenda frá HÍ og var eini vestræni þátttakandinn. Það var mikil lífsreynsla að fara um hamfarasvæðin og fá tækifæri til að ræða við fólk og mun það verða nýtt í doktorsnáminu. Var tekið viðtal í morgunútvarpinu á Rás 2 eftir að heim var komið, þegar ár var liðið frá hamförunum. Viðtal á Rás 2.

Nokkur blogg um Japansferðina.

Börn í hamförum - afleiðingar hamfara í Japan 2011- 1 hluti

Kizuna International Seminar Iwate University Japan,

Rikuzentakata í Japan 51 viku eftir hamfarirnar 11. mars 2011

Það kom flóðbylgja, bærinn þinn Rikuzentakata er horfinn

Það kom flóðbylgja, bærinn þinn Rikuzentakata er horfinn - seinni hluti

Eins og þeir sem þekkja til vita þá á frúin oft erfitt með að segja nei og þá sérstaklega ef það hefur með eitthvað nýtt og spennandi að gera. Því var jáið auðsótt þegar um að verða sérlegur alþjóðatengill Iwate háskóla á Íslandi, vegna námskeiðs um hreina orku sem halda átti á Íslandi um haustið. Var haldið að verkefnið væri að vera nk. „mamma“ nemenda, en kom síðar í ljós að embættið fól í sér að skipuleggja og halda námskeiðið frá A-Ö. Ermar voru brettar upp og námskeiðið haldið með stæl í september og komu fjórir japanskir nemendur frá Iwate háskóla. Þar sem hin sérlega umsjónarkona var nýkomin úr brjósklosaðgerð komu þeir Raggi Freyr og Elli sterkir inn í akstur bæði um Suðurnes og Suðurland. Síðasta kvöldið var umsjónarkonunni boðið aftur til Japans á næsta ári og er klárlega orðin besti vinur Japans og verður annað námskeið líklega haldið á næsta ári.

Þar sem frumburðurinn Ásdís var fjallkonan í Mosfellsbæ á 17. júní var gaman að hátíðarræðan var haldin af mömmunni þetta árið og skartaði fjölskyldan þjóðhátíðarbúningum í tilefni dagsins. Hátíðarræðuna heyrðu þó fáir af tæknilegum orsökum og skemmti mamman sér bara nokkuð vel yfir eirðarleysi fólks undir ræðuhöldunum, en ræðan var af ásettu ráði bæði löng og innihaldsrík.

Líkt og fram hefur komið í fyrri annálum hefur gamla verið sérlegur styrktarfélagi í World Class, enda hefur þeim ekki veitt af styrk á krepputímum. Á haustdögum hrökk sú gamla af Þyrnirósarsvefni liðinna ára, enda kostaði sá svefn brjósklosaðgerð í sumarlok. Búið er að endurræsa kerfið og setja stefnuna á bezta form um fimmtugt og er Sigrúnu granna náttúrulega komin í málið, enda þarf klárlega nágrannavörslu í svona mega uppbyggingu og líka góðan stuðning frá Orkuhúsinu og góðu stígakerfi Mosfellsbæjar í einstöku umhverfi. 

Nokkuð var um ferðalög og auk Japansferðar í febrúar var hin árlega heilsusystraferð farin til Póllands í maí og var hún algjörlega frábær eins og þær fyrri og tókum við Kristín og Vilborg að þessu sinni nokkra daga í hinni yndislegu borg Gdansk og nutum lífsins áður en heim var haldið.

Á vordögum var einnig haldið í maraþonferð um Norðurlönd til að skoða lausnir í úrgangsmálum. Þátttaka í Evrópuverkefni um öruggara samfélag fól í sér vinnufund og ráðstefnu í Tallinn í Eistlandi í október. Nokkrum dögum eftir heimferð var haldið til Bandaríkjanna. Bæði til Seattle og Orlando á ráðstefnu sérfræðinga í hamfaramálum. Góð ráðstefna og var jafnframt fyrsta FEMA (almannavarnir Bandaríkjanna) námskeiðið tekið, um hlutverk staðbundinna stjórnvalda í almannavörnum.

Ásdís Magnea Fjeldsted er nú orðin tvítug og blómstrar sem aldrei fyrr. Hún var Fjallkona í Mosfellsbæ á 17. júní og stóð sig með sóma og var stolt okkar allra.

Ásdís Magnea er búin að taka á því þetta árið og gengur upp um allt, dansar með Háskóladansinum og tekur á því í World Class fyrir allan peninginn. Hún er búin að vinna á Hlein, sambýli fyrir fatlaða á Reykjalundi og er nýfarin að vinna hjá Mosfellsbæ sem persónulegur ráðgjafi.

Ásdís flutti sig frá Borgarholtsskóla á félagsfræðibraut í Framhalsskólann í Mosfellsbæ sem á vel við hana og stendur hún sig vel. Áður en Ásdís ákvað að flytja sig milli skóla var hún þó kosin ritari Stjórnar nemendafélags Borgarholtsskóla eftir mikla kosningabaráttu og dimmiteraði með félögum sínum.

Stísa er sem fyrr að prófa sig áfram með hárgreiðslur og hárlengdir líkt og myndir annálsins sýna. Hún tók sér frí frá söngnáminu í haust og leiklistinni líka, en hver veit hvað næstu ár bera í skauti sér hjá listaspírunni. Hún fékk þó útrás fyrir listræna hæfileika og gerði upp herbergið sitt og fékk aðstoð Steinunnar vinkonu sinnar við veggskreytingar. Fór hún til Englands með Steinunni vinkonu sinni sem flutti til Englands og skemmtu þær sér heldur betur og er ÁMEF búin að panta sér ferð til Englands til vinkonu sinnar í febrúar til að sækja hana.

Sturla Sær Fjelsted er orðinn sautján ára, kominn með bílpróf og er loksins farinn að brosa eftir að hann losnaði við spangirnar eftir tæplega átta ára meðferð hjá Sæmundi Páls.

Hann er á öðru ári í Menntaskólanum við Sund og er alsæll menntskælingur og tekur virkan þátt í félagslífinu.

Stulli hefur unnið í Fiskbúðinni Mos hjá Sigga og Stjána síðustu sumur og steikir fiskibollur með skóla. Þau stórtíðindi áttu sér stað þegar hann komst LOKSINS á mynd með þeim Sigga og Stjána í Mosfellingi. Stór stund það!

Sturla fór með vinum sínum á Fiskidagana miklu á Dalvík í ágúst og skemmtu þau sér hið besta. Við fjölskyldan skelltum okkur dagspart frá Siglufirði á Dalvík þrátt fyrir brjósklosvesen mömmunnar og Jóhann líka sem var í stuttu stoppi á leið um Evrópu. Við vorum að leita að Sturlu á tjaldstæðinu og þegar við fundum hann gekk eldhress og skælbrosandi  vinkona hans á móti okkur og kynnti sig. „Hæ ég heiti Rósa og ég er kærastan hans Stulla“. Sturla sagði okkur seinna að Rósa væri ekki kærastan hans, en hún Rósa hefur þá greinilega tekið Secretið á þetta því hér er hún hjá okkur eða hann á Kjalarnesinu hjá þeim Sigga og Ingu (já spáið í það, annað sett af Sigga og Ingu í fjölskyldunni J).  En Rósa María Hansen passar svo vel inn í Rituhöfðaklanið að við höfum varla tekið eftir því að hún bættist við. Vertu velkomin í hópinn elsku Rósa okkar <3

 

Fröken Sædís Erla Erlendsdóttir varð níu ára í október og er alltaf jafn glöð og hress og á margar góðar vinkonur sem hún leikur mikið við. Enn er hún eitthvað að efast um tilvist jólasveinsins, en veit þó að þeir fá ekkert í skóinn sem ekki trúa og því er hún ekkert að ræða þetta of mikið og setti stígvélið sitt út í glugga þetta árið.

Sædís tekur þátt í drekaskátunum af lífi og sál. Hún æfir frjálsar, vinnur strákana í píptestunum. Hún færði meira að segja rök fyrir háhæluðum jólaskóm með því að Hlynur frjálsíþróttaþjálfari hefði sagt að ef hún væri dugleg að ganga á táberginu þá myndi hún hlaupa hraðar, við verðum að sjá hvort þetta reynist rétt á næsta ári.

 

Sædís Erla er farin að velta fyrir sér Fjeldstednafninu af alvöru þar sem bæði eldri systkini hennar eru búin að taka það upp. Mamman er alltaf að segja henni að hún geti líka verið Herdísardóttir, sem þeirri „stuttu“ þykir alveg fráleitt.

Af bónusbarninu okkar henni Sirrý er það að frétta að þau Óli Natan búa á Aðalgötu 14 á Siglufirði með Bellu sína og útskrifaðist Sirrý okkar sem stúdent frá Framhaldsskólanum á Tröllaskaga.

Skvísý okkar er alltaf jafn yndisleg og njóta þær Sigló Lady sín vel þegar hin síðarnefnda hefur verið í pössun hjá okkur, eða við erum á Siglufirði. Skvísý tók þó ástfóstri við önd sem Lady fékk í jólagjöf og höldum við að hún fari bráðum að mjólka svo vel hugsar hún um „hvolpinn“ sinn.

Pólitík og Mosfellsbær

Eins og áður sagði tók bæjarfulltrúinn á heimilinu ákvörðun um að hætta í bæjarstjórn Mosfellsbæjar í lok árs og tekur Kolbrún Þorsteinsdóttir sæti í bæjarstjórn þann 1. janúar 2013. Ákvörðunin var tekin hratt og örugglega og verður áhersla lögð á að klára doktorsnám og byggja upp ráðgjafarþjónustu í neyðarstjórnun hjá VSÓ Ráðgjöf. Mosfellingur var fyrstu með fréttirnar eins og svo oft áður J. Á sama lauk störfum í nefnt sem starfandi hefur verið sl. tvö ár á vegum forsætisráðuneytisins, sem hefur unnið að því að móta verklagsreglur vegna tjónamála eftir náttúruhamfarir. Verður eflaust sérkennilegt að ná öðrum takti eftir tæp 15 ár í bæjarmálunum, en efast enginn um að auðvelt verði að fylla upp í tómarúmið.

Prófkjör vegna Alþingiskosninga eru í gangi og aðstoðaði gamla settið Ragnheiði Ríkarðsdóttur sem flaug inn í annað sæti í Kraganum, nema hvað!! Kom mamman einnig aðeins að prófkjöri Hönnu Birnu Kristjánsdóttur í Reykjavík sem kom mjög sterk inn í oddvitasætið og mun klárlega láta til sín taka á Alþingi með á næstu árum.

 

Sturla Sær tók þá þátt í prófkjöri í fyrsta sinn og verður orðinn átján í næstu kosningum og fær því einnig að kjósa til Alþingis.

Framundan er kosningaár, landsfundur Sjálfstæðisflokksins í febrúar og svo kosningar til Alþingis í apríl nk. Á aukaaðalfundi Sjálfstæðisfélagsins í Mosfellsbæ í lok árs bauð fráfarandi bæjarfulltrúi sig fram í stjórn félagsins og mun því taka virkan þátt í starfinu. Eins situr hún í stjórn Allsherjar- og menntamálanefndar Sjálfstæðisflokksins sem kosið var til í fyrsta sinn á árinu og því verður ekki skortur útrás í pólitíkinni.   

 

Áfram fjölgar í Mosfellsbænum og er íbúafjöldi nú að nálgast 9000. Varð Mosfellsbær 25 ára 9. ágúst og var afmælisdagskrá allt árið til að fagna þeim áfanga. Var m.a. tekið viðtal við Herdísi formann bæjarráðs í Sveitarstjórnarmálum vegna afmælisins. Á árinu var mikil gleði yfir bláum tunnum sem komið var á hver heimili til að auka flokkun og eykst flokkun jafnt og þétt. 

þótti okkur afar skemmtilegt að ísbíllinn er farinn að venja komu sína í Rituhöfðann og var alltaf verslað við hann þegar við urðum hans vör.

Örfréttir af stórfjölskyldunni

Jóhann og Shirley hafa það fínt í Seattle og er alltaf jafn gaman þegar Jóhann lætur sjá sig á klakanum kalda, sem gerist nokkrum sinnum á ári, okkur öllum til ánægju og yndisauka. Sarah og Cory keyptu sér nýtt hús skammt frá Jóhanni og eiga þau von á nýjum erfingja á nýja árinu og verður Emma þá stóra systir.

Kristín og Jóhann Pétur eru bæði í háskóla og náði Jóhann þeim merka áfanga á árinu að verða 21 og hélt upp á það með 21 skoti og lýsti því yfir daginn eftir að hann ætlaði ALDREI aftur að drekka J

Amma á Sigló unir sér vel á Laugarveginum og bjó Kristín þar hluta úr ári og amma Binna í sumar. Gallerí Sigló fékk nýtt lúkk á árinu og eru þær alltaf jafn duglegar og gaman að koma við. Fór amma til Ameríku í lok árs eins og áður sagði og nýtur þar lífsins með Jóhannsleggnum og Emmu vinkonu sinni. Amma er orðin tölvukerling og fékk sér meira að segja iPad, sem hefur komið sér vel í Skypesamskipti við okkur hin. Best þótti ömmu að sleppa við jarðskjálftahrinuna sem var fyrir utan sem var syðst í Eyjafjarðarál úti fyrir Norðurlandi og mældust töluvert margir jarðskjálftar yfir 4 á Richter.

Frést hefur að þær frænkur Ásdís Magnea og Kristín Stórfrænka lesi Nonnabækurnar af kappi og séu búnar að skrá sig í félag Nonnavina og plani ferð í Nonnahús á Akureyri næsta sumar.

Kristín býr á Siglufirði, á Aðalgötunni og stundar nám við Framhaldskólann á Tröllaskaga og er metnaðurinn svo mikill að tíurnar eru hættar að duga J. Tekur hún gullfallegar myndir og gladdi okkur fjölskylduna með fallegum Hólshyrnumyndum um jólin. Hún hefur tekið þátt í ljósmyndasýningum á árinu og er ljóst að hún mun láta mun meira til sín taka á þessum vettvangi í framtíðinni.

Þórður Matthías flutti úr Grindavík þegar hann tók við nýjum veitingarstað í Keiluhöllinni í Egilshöll og búa þau Sigga og Haraldur í höfuðborginni.

Sigurjón Veigar stundar sjóinn og njóta þau Halla, strákarnir og hundarnir Bronco og Bjalla Sól lífsins í Vogunum.

Raggi Freyr býr í Grindavík og vinnur í sjoppu sem Doddi keypti nýlega í Njarðvík. Siggi er að fara í flugvirkjanám í Grikklands og gæti meira en verið að heimsókn í Rituhöfðann í lok árs hafi orðið til þess að Thelma færi að gera eitthvað nýtt og spennandi á nýja árinu.

Amma Binna dansar, prjónar og heklar sem óð og rak hún veitingarstaðinn Harbour House Café á Siglufirði ásamt Kristínu síðasta sumar og er líka komin með iPad og Facebook.

Siggi og Inga Rósa eru spræk og líka Einar Kristján. Birna María sem leikur eins og engill með Skólahljómsveitinni og er fjölskyldan farin að stunda vatnasport. Siggi varð fertugur 10. nóvember og var mikið húllum hæ á Hvíta Riddaranum í tilefni áfangans. Fiskbúðin Mos sem enginn Mosfellingur getur hugsað sér að vera án gengur vel vinnur amma Binna þar og Sturla líka eins og áður sagði.

Ætt- og vinarækni fjölskyldunnar var í meðallagi þetta árið og var ættarmót Fjeldstedfjölskyldunnar  meira að segja haldið á Logalandi í júní. Var góð mæting og mikið fjör og þótti Sturluleggnum einna skemmtilegast í bingóinu, þar sem við rökuðum inn vinningum og harðneitum að það hafi neitt með það að gera að Elli og Rúnar voru stjórnendur.

Á leiðinni heim af ættarmótinu tókum við spontant ákvörðun um að heimsækja þau Steinunni Steinars og Georg í sveitina. Mikið óskaplega var það gaman og ekki síst því Steinunn lýsti því alltaf yfir að hún ætlaði að búa í sveit og ljóst er að þar á hún heima. Eftir að Sædís Erla (sem er NB I love it typa) var búin að fara á hestbak, ná í svínin út í móa og leika við kettlinga og hunda, leystu þau okkur út með eggjum frá sínum hamingjusömum hænum og öndum. Næst verður amma á Sigló klárlega tekin með í Borgarfjörðinn til að skoða garðinn flotta og taka út rósirnar og hitta vini sína Vilborgu og Steinar.

Nokkrar óvæntar og skemmtilegar fjölskylduhátíðir voru haldnar og má segja að helgin með Hallfríðarbörnum á Siglufirði standi upp úr. Tóku þau Guðrún, Pétur, Þóra og Margét og Co sig saman og héldu á Siglufjörð um verslunarmannahelgina og skemmtum við okkur fram á rauða nótt, þvílíkt fjör!! Einnig komu frænkur okkar þær Stefanía María Pétursdóttir og Haffí ásamt fjölskyldum við á Harbour kaffi og áttum við saman yndislega samverustund í dásamlegu veðri.

Nokkuð var um ferðaflandur á árinu. Árleg páskaferð á Siglufjörð. Árshátíðarferð með góðum vinnufélögum VSÓ til Ísafjarðar var farin í apríl. Algjörlega frábær ferð í alla staði. Gerðum við nokkrar tilraunir til heimsókna á Ísafirði í árshátíðarferðinni með VSÓ, en virtist sem allir sem við þekktum hafi tekið sig saman og farið í hópferð út bænum þá helgina. Fékk bæjarstjórinn meira að segja símtal og honum „hótuð“ yfirtaka úr eigin síma frá bæjarskrifstofunni.

Má segja að það hafi verið Siglufjarðarþema í sumar og dvaldi mamman þar löngum stundum með Sædísi Erlu sem meira að segja fór á reiðnámskeið hjá Herdísi á Sigló. Hittum við marga á Sigló og var ekki óalgengt að slegið væri uppi kaffiboði á Harbour hjá þeim Kristínu og ömmu Binnu. En einnig var farið í styttri ferðir eins og hina árlegu menningarhátíð í Leyni 2012, sem var farin þrátt fyrir að mamman væri að bíða eftir brjósklosaðgerð.

Rituhöfðahjónin fóru ásamt ömmu á Sigló til Seattle í október, en amman var að fara í nokkurra mánaða dvöl í Ameríkunni. Samvera, kleinubakstur og góður matur var þema daganna okkar og var gaman að Kristín og Jóhann Pétur gátu komið í helgarfrí úr skólanum. Var líka gaman að fá tækifæri til að koma í nýja húsið þerra Söru og Corys og fara á fótboltaæfingu með Emmu, sem gerist nú ekki á hverjum degi.

Elli fékk þó fleiri daga í Seattle þar sem hann varð eftir á meðan hamfaramamman skellti sér á vit hamfarabræðra og systra í Orlando. Nýtti hann m.a. tímann til að fara á andaveiðar með Jóhanni og var bráðin boðuð með góðri lyst. Var frekar skondið að þegar Elli var að gera að öndunum á bryggjunni hjá Jóhanni syntu forvitnar endur ítrekað fram hjá og hefði verið auðvelt að ná sér í fleiri endur, en stóðst Elli þó mátið (segir hann í það minnsta).

Haldið var októberfest í Rituhöfðanum fyrir afmælisbörn októbermánaðar þau Sædís Erlu, Ella og Ásdís Magneu. Er ljóst að þessi fjölskylduhátíð verður endurtekin og Ástu frænku boðið á næsta ári.

 

Í einni af fjölmörgu Efluhátíðum ársins ákváðu þær Ásta frænka og Herdís að hittast við leiði Kristjáns afa og Erlu ömmu á afmæli Erlu þann 15. desember. Var staðið við það (nema hvað!!) og afmælisöngurinn sunginn með kakói í bolla. Frábær stund og vonandi árleg og á eflaust eftir að bætast í afkomendahópinn á næstu árum.

 

Eins og alltaf mættu heimsóknir til vina og ættingja vissulega vera fleiri, en hver veit hvað nýtt ár ber í skauti sér. Í þessu sambandi má vissulega þakka fyrir að fá tækifæri til að fylgjast með fólkinu sínu á Facebook.

Skátafjölskyldan í Rituhöfða 4 stendur nú undir nafni því þau stórtíðindi áttu sér stað að fimmti og síðasti skátinn í fjölskyldunni var vígður á árinu jólafundi Mosverja 18. desember. Sannaðist að skátar eru ávallt viðbúnir og fljótir að taka ákvarðanir þegar bæjarfulltrúinn Herdís var að fara að sinna sínu síðasta embættisverki og halda fyrirlestur fyrir skátana. Komu þau Rituhöfða Skáta Dagga og Gunni Atla skátamömmunni skemmtilega á óvart með vígslunni. Fyrstu viðbrögð hins verðandi skáta voru NEI þegar Gunni spurði hvort hún kynni skátaheitið, en annað kom á daginn enda búin að lifa með skátunum sínum árum saman. Var þetta dásamleg stund og hver veit nema hún sé síðasti skátinn sem hlaut vígslu á hinu mikla skátaafmælisári 2012, eða á 100 ára afmæli Skátanna á Íslandi og 50 ára afmæli Mosverja.

 

Rituhöfðinn Rokkar eins og fyrri ár, en eitthvað er okkur farið að förlast því ekki var haldið villt skreytipartý fyrir jólin, spurning hvort við erum orðin of gömul hmmm eða hvort það var snjóleysi um að kenna og lítilli jólastemmningu. En mamman testaði þó 40 daga jólavodkann hjá Önnu Ólöfu, en ekki náðist að prófa 7 daga vodkann Sigrúnar grönnu þetta árið. Enn bíður rótsterkt rjóma Tallinn í skápnum á 4 eftir heimsókn granna, en af reynslu liðinna ára að við grönnurnar látum það ekki skemmast.

Þema götugrillsins í sumar var Ólympíuleikarnir og skemmtum okkur vel og lengi og var um tíma spáð í að keppa bæði í ólympíuleikum fatlaðra og ófatlaðra, en ekki náðist næg þátttaka í síðarnefnda flokkinn, en Rituhöfðamamman á fjögur komst ekki einu sinni að rásmarkinu og því var Viddi krýndur meistari í hjólastórarallýinu. Þau Gilli og Ásta voru meira að segja svo huffleg við okkur að byggja við húsið sitt til að við gætum grillað inni sem kom sér vel þar sem veðrið var ekkert sérstakt, en trúlega verður sú viðbygging þó komin með annað hlutverk í næsta götugrilli, en skúrinn verður áfram á sínum stað. Er mikil tilhlökkun í götunni því Raggi og Anna Ólöf eru búin að byggja útihátíðarpall við húsið sitt og hlakkar Rituhöfðamamman mest til að rifja upp Atlavíkurdjammið á nýja pallinum með Austfirðingunum næsta sumar og spurning hvort Stuðmenn og Grýlurnar mæti líka.

Rituhöfðinn ætlar að vinna umhverfisverðlaunin 2013, fallegasta gatan (secretið sko), en höfum við stefnt að þessu leynt og ljóst í mörg ár. Var það nefnt af dómnefndinni síðasta sumar að jeppinn hans Palla hafi helst valdið því að við fengum ekki verðlaunin í ár, en viti menn Kári blessaður blés honum (smá ýkjur, bara parti af honum) yfir í næstu götu í einum af fjölmörgum fellibyljum haustsins og er hann nú kominn í viðgerð í skúrinn og því ætti hann ekki að hafa áhrif á umhverfisverðlaunin næsta sumar.

Gleðilegt ár kæru vinir

Við Rituhöfðafjölskyldan á fjögur endum árið á því að styrkja Björgunarsveitina okkar og vonum að þið gerið það sama því við vitum jú aldrei hvenær við þurfum á hjálp þeirra að halda.

Kærar þakkir fyrir fyrir samverustundir á liðnu ári og vonumst við til að hitta ykkur hress og kát á hinu frábæra ári 2013.